دیالوگ های ماندگار!

[تزوکا]

پست ترین انسان کسی است که خوب بودن کسی را برحسب زرنگی خود بگذارد!

[تزوکا]

کسی را که مرا به خاطر خوبی هایم می خواهد نمی خواهم، کسی را می خواهم که با دانستن بدی هایم بازهم مرا بخواهد!

[تزوکا]

هیچ وقت باورمان نمی شود که شاید آنقدر که بقیه به چشم ما مهمند، ما برایشان مهم نباشیم!

[تزوکا]

دوستانم میرنجانندم، از دشمنانم چیزی خاطرم نیست!

[تزوکا]

میزان انسانیت یک فرد از نحوه ی برخورد او با دیگرانی که برای وی هیچ کاری نکرده اند ، مشخص می شود!

[تزوکا]

گذران زندگی این را به من آموخت که آدمها معمولا چیزهایی را از دست می دهند که از داشتنشان مطمئن هستند!

[تزوکا]

یه پایان تلخ بهتر از یه تلخی بی پایانه!

[تزوکا]

حتی اگر بدانم فردا جهان نابود خواهد شد، بازهم درخت سیبم را خواهم کاشت!

[تزوکا]

چقدر عاقلند، آن هایی که در عشق احمق اند!

[تزوکا]

وقتی می فهمی عاشق شدی که می بینی دوست نداری بخوابی چون واقعیت شیرین تر از رویاهات شده است!