دیالوگ های ماندگار!

[تزوکا]

خوشا دردی! که درمانش تو باشی
خوشا راهی! که پایانش تو باشی

[تزوکا]

خوشبختی یعنی اینکه گذشته را مدام پیش چشم نداشته باشی!

[تزوکا]

همه ی ما معمولی هستیم، همه ی ما کسالت باریم، همه ی ما باشکوهیم، همه ی ما شرمساریم، همه ی ما شجاعیم، همه ی ما قهرمانیم، همه ی ما مستاصلیم، فقط به روزش بستگی دارد!

[تزوکا]

بسیاری عاشق، بسیاری معشوق
عاشق و معشوق، انگشت شماری!

[تزوکا]

آنامن که گذشته رابه یاد نمی آورند، مجبورند دوباره آن را تجربه کنند!

[تزوکا]

گاهی باید خود را برداشت و برد!

[تزوکا]

شکست خوردن ناراحتی ندارد، آدم باید شجاع باشد تا بتواند از خودش یک احمق بسازد!

[تزوکا]

انسان فقط در قبال گفته هایش مسئول نیست! بلکه در قبال ناگفته هایش هم مسئول است!

[تزوکا]

بیست سال طول می کشد زنی از پسرش یک مرد بسازد و بیست دقیقه طول می کشد تا زنی دیگر از او یک احمق بسازد!

[تزوکا]

نیکی چو از حق بگذرد، نادان خیال بد کند!